tonari character

ห้องพัก Rakuten แพนด้าสุดมุ้งมิ้งในจังหวัดฟุคุโอกะ

บริษัท Rakuten เว็บไซต์ออนไลน์ชื่อดังของญี่ปุ่น ร่วมกับบริษัทจัดหาที่อยู่ LIFULL ก่อตั้งเป็นบริษัท Rakuten LIFULL STAY, Inc. ให้บริการที่พักในหลายจังหวัดในญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็น เป็นโรงแรม วิลล่า บ้านพัก ฯลฯ หนึ่งในนั้นที่อยากแนะนำคือ Rakuten STAY Fukuoka Yakuin ที่จังหวัดฟุคุโอกะ มีห้องพักลักษณะเหมือนอพาร์ตเม้นต์ทั้งหมด 22 ห้อง มีอยู่ 8 ห้องเป็นห้องพิเศษที่ตกแต่งด้วยคาแรกเตอร์แพนด้าชอปปิ้งของ Rakuten （お買いものパンだ）และแพนด้าน้อย (小パンダ) ตามจุดต่างๆ ของห้อง ในห้องมีตุ๊กตาแพนด้าตัวใหญ่ๆ วางอยู่ สามารถถ่ายรูปเล่นได้ และยังมี Amenity หรือของใช้ในโรงแรมที่สามารถนำกลับไปบ้านได้ด้วยถึง 7 อย่าง ได้แก่ กระเป๋าใส่ของ แก้วน้ำ แปรงสีฟัน ผ้าเช็ดหน้า ขวดสบู่-แชมพู-ครีมนวด รองเท้าสลิปเปอร์ และที่รองแก้ว ห้องพักแพนด้าชอปปิ้งมีสองแบบ คือ แบบเตียงคู่ (คืนละ 20,000 เยน พักได้ไม่เกิน 2 ท่าน) และสามเตียง (คืนละ 25,000 เยน พักได้ไม่เกิน 3 ท่าน) เริ่มเปิดให้จองเพื่อเข้าพักได้ตั้งแต่วันที่ 3 เมษายนเป็นต้นไป ที่เว็บไซต์ https://stay.rakuten.co.jp/okaimonopanda/

tonari animal

เนีย นายสถานีแมวแห่งเมืองทาเคตะ จังหวัดโออิตะ ขวัญใจผู้ใช้บริการตลอด 3 ปี

เวลาพูดถึงแมวที่เป็นนายสถานีรถไฟที่ญี่ปุ่น คนส่วนใหญ่มักจะนึกถึงทามะจังที่จังหวัดวากายามะเป็นที่แรก แต่จริงๆ แล้วยังมีแมวอีกหลายที่ หนึ่งในนั้นคือ “เนีย” แมวเพศเมียอายุประมาณ 12-13 ปี ที่สถานี JR Bungo- Taketa เมืองทาเคตะ จังหวัดโออิตะ ที่เพิ่งจะจัดพิธีฉลองครบรอบ 3 ปี การเป็นแมวสถานีไปเมื่อวันที่ 4 เมษายนที่ผ่านมา เนียเคยเป็นแมวเร่ร่อนที่มาเดินเตร็ดเตร่อยู่แถวสถานีเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว แล้วก็ตั้งรกรากอยู่แถวสถานีซะเลย เธอเป็นแมวที่เป็นมิตร สุภาพ บางครั้งก็จะพาน้ำหนักตัว 4 กิโลของเธอไปนอนอยู่บนตักของคนที่มานั่งรอรถไฟในสถานี ด้วยความน่ารักเลยทำให้เธอเป็นที่รู้จักอย่างรวดเร็ว และได้รับการแต่งตั้งให้เป็น “ผู้อำนวยการ” ของศูนย์ข้อมูลการท่องเที่ยวที่อยู่ข้างๆ สถานีเมื่อเดือนกันยายนปี 2017 และต่อมาก็ได้รับตำแหน่งเป็นนายสถานีเมื่อวันที่ 8 เมษายน ปี 2018 ในงานครบรอบ 3 ปี มีผู้คนในละแวกนั้นมาร่วมงานกันประมาณ 30 คน ทางสมาคมการท่องเที่ยวของเมืองได้เตรียมของขวัญให้กับเนีย เป็นกล่องไม้ที่เต็มไปด้วยอาหารและขนมแมว นอกจากนี้ยังเตรียมโปสการ์ดและคุกกี้รูปเนีย แจกให้กับผู้ที่มาร่วมงานอีกด้วย คุณฮิโนะ ทาดามาสะ วัย 57 ปี ที่เพิ่งเข้ามารับตำแหน่งเป็นนายสถานี(ที่เป็นคน) ของที่นี่ เมื่อต้นเดือนกล่าวว่า เนียเป็นนายสถานีรุ่นพี่ที่อยากจะทำงานด้วยกันให้ดีที่สุดต่อไป ที่มา: oita-press

tonari book

MAKOTO MARKETING หนังสือที่แนะนำการทำการตลาดแบบยั่งยืนโดย คุณเกตุวดี

มีหนังสือออกใหม่อยากแนะนำค่ะ “MAKOTO MARKETING” ผลงานของ ดร.กฤตินี พงษ์ธนเลิศ หรือ เกตุวดี Marumura ผู้เขียนหนังสือ “ริเน็น สร้างธุรกิจ 100 ปี ด้วยหลักคิดแบบญี่ปุ่น” มาโกโตะ แปลว่าความจริงแท้ ไม่ปรุงแต่ง เป็นหนังสือที่พูดถึงการทำการตลาดแบบยั่งยืนสไตล์ญี่ปุ่น หรือการทำการตลาดด้วยหัวใจ สุขทั้งผู้ให้และผู้รับ ทำให้ธุรกิจเป็นที่รักของลูกค้าในระยะยาว คนทำการตลาดเองก็มีความสุขเช่นเดียวกัน หนังสือเล่มนี้มีความพิเศษหลายอย่าง เป็นหนังสือเล่มแรกของสำนักพิมพ์ The Cloud มีคุณทรงกลด บางยี่ขันรับหน้าที่เป็นบรรณาธิการ เนื้อหาภายในเล่มน่าสนใจและเข้าใจง่าย แต่ละบทมีทั้งทฤษฎี เคส บทสรุป และแบบฝึกหัดให้ได้ลองทำ และปกหนังสือก็สวยมาก ฝีมือการออกแบบของคุณ หมี-จิรณรงค์ วงษ์สุนทร ที่คิดไปถึงการนำสัดส่วนของธนบัตรเงินเยนที่ถูกพับเป็นรูปหัวใจ แล้วคลี่ออกมาเป็นปกหนังสือ เรียกได้ว่าเป็นหนังสือที่ใส่ใจและละเอียดอ่อนในทุกขั้นตอนการผลิตเลย ใครสนใจ สามารถสั่งซื้อได้ทางเว็บไซต์

tonari people

คุยกับฮิโระและไมเคิล สองหนุ่มช่างภาพไทยและช่างภาพญี่ปุ่นกับคอนเซ็ปต์ของนิทรรศการ Bangkok Sequencity

วันนี้ tonari มีบทสัมภาษณ์พิเศษของสองหนุ่ม ต่างสัญชาติและอาชีพ แต่เพราะมีความชอบคล้ายๆ กัน ทำให้ได้มาเป็นเพื่อนกัน และวันนี้พวกเขาทั้งสองก็ได้กอดคอกันจัดนิทรรศการภาพถ่ายในกรุงเทพ “Bangkok Sequencity” ด้วยกันเป็นครั้งแรกอีกด้วย ไมเคิล: สวัสดีครับ ไมเคิล ศิรชัช เจียรถาวร อายุกำลังจะ 29 ปี ปัจจุบันเป็น ดีเจ CAT RADIO นักแสดงอิสระ และช่างภาพอิสระครับฮิโระ: สวัสดีครับ ผมชื่อฮิโรทาโระ โซโนะ อายุ 33 ปี เป็นสถาปนิก แล้วก็ถ่ายภาพด้วยครับ tonari: อะไรคือแรงบันดาลใจที่ทำให้เริ่มถ่ายภาพคะ ไมเคิล: แรงบันดาลใจมีหลายอย่างครับ คุณพ่อผมชอบถ่ายรูป เราก็เห็นท่านถ่ายภาพมาตั้งแต่เด็ก ก็สนใจ ตอนเด็กๆ ก็ชอบเอากระดาษมาม้วนๆ แล้วส่องดู รู้สึกว่ามองผ่านม้วนกระดาษแล้วแสงและมุมมองที่ได้ต่างจากมองภาพด้วยตาเปล่า เลยสนใจเรื่องมุมมองก่อน ส่วนเรื่องถ่ายภาพคิดว่าน่าจะเริ่มสนใจตั้งแต่ตอน ม.3 แต่มีกล้องเป็นของตัวเองประมาณตอน ม.5 ตอนนั้นกำลังจะเรียนจบจะไม่ได้เจอเพื่อนแล้ว ก็อยากถ่ายภาพเพื่อนเก็บไว้กะมาทำหนังสือรุ่นด้วย ต่อมาพอได้เดินทางไปทำงานต่างจังหวัด ไปต่างประเทศ ก็ได้ถ่ายรูปมากขึ้น เราโชคดีที่พอได้ทำงานในวงการบันเทิงก็มีโอกาสได้เจอตากล้องหลายท่านก็ไปถามเขา เรียนรู้จากประสบการณ์ของเขาไม่ได้ไปเรียนในห้องเรียนครับ ฮิโระ: สำหรับผม ครั้งแรกเลยการถ่ายภาพก็คือการบันทึกภาพการออกแบบสถาปัตยกรรมและการออกแบบพื้นที่ เพื่อศึกษาถึงแนวคิดของผู้ออกแบบ และสร้างแรงบันดาลใจในสายงานของผม แต่เมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมา การถ่ายภาพไม่ได้เป็นแค่การบันทึกงานดีไซน์เท่านั้น แต่ทำให้ผมอยากถ่ายทอดถึงความรู้สึกในพื้นที่นั้นๆ ด้วยครับ tonari: ชอบถ่ายภาพแนวไหนเอ่ย ไมเคิล: จุดเริ่มต้น ชอบถ่ายแนว Landscape และ Portrait แต่ว่าหลังๆ เริ่มรู้ตัวว่าไม่ชอบจัดแจงอะไรเท่าไหร่ เลยชอบถ่ายแนว Street Portrait หรือ Documentary มันก้ำกึ่งไม่ได้ไปสุดทางใดทางหนึ่ง และไม่ค่อยอยากจำกัดแนวทางของตัวเองเท่าไหร่ ปล่อยไปตามความรู้สึกว่าตอนนั้นอยากถ่ายแนวไหนครับ ฮิโระ: ภาพถ่ายของผมจะอิงตามสถาปัตยกรรมเป็นหลัก ซึ่งเกี่ยวข้องกับเส้นแนวตั้งและแนวนอนที่ต้องถูกต้องและแม่นยำ แต่ผมก็อยากจะเปลี่ยนแนวอยู่เหมือนกัน อยากจะผสมผสานความมีชีวิตของผู้คนและกิจกรรมเข้าไปในภาพถ่าย ซึ่งก็เป็นสไตล์งานของผมในตอนนี้ tonari: ชอบใช้กล้องดิจิตอลหรือกล้องฟิล์มมากกว่ากัน ไมเคิล: ผมว่ามันดีกันคนละอย่าง กล้องดิจิตอลมีความรวดเร็ว แม่นยำ ได้รูปที่เพอร์เฟ็ค รูปงานส่วนใหญ่ก็มักจะใช้กล้องดิจิจอลเป็นหลัก ส่วนกล้องฟิล์มเหมือนไว้ใช้บำบัดตัวเอง เพราะกล้องฟิล์มมันเช็ครูปไม่ได้ เหมือนโดนบังคับให้ใช้เวลาอยู่กับสถานที่นั้น และไม่ควรยกกล้องถ่ายตลอดเวลา เพราะค่าฟิล์มมันแพงครับ (ฮา) ฮิโระ: ถ้าเป็นการถ่ายงานสำหรับผมก็ต้องเป็นกล้องดิจิตอล เพราะต้องการความถูกต้องแม่นยำในการเก็บภาพ Perspective เพราะผมไม่สามารถแบกขาตั้งกล้องไปด้วยตลอด ซึ่งถ้าเป็นไฟล์ดิจิตอลผมสามารถเอาไปแก้ไขในโปรแกรมต่อได้ แต่สำหรับการถ่ายภาพเพื่อเก็บเป็นความทรงจำ ผมชอบกล้องฟิล์มนะ เวลาไปเที่ยวกับภรรยาก็จะใช้กล้องฟิล์มถ่าย เพราะความทรงจำนั้นไม่สามารถแก้ไขหรือปรุงแต่งได้ ก็ชอบทั้งคู่ขึ้นอยู่กับโอกาสในการใช้งาน tonari: กล้องตัวโปรดและเลนส์ที่ชอบ ฮิโระ: กล้อง Sony A73 เลนส์ ขนาด 24-105mm f/4 ส่วนใหญ่ผมถ่ายภาพสถาปัตยกรรม แล้วเลนส์ตัวนี้ก็จับภาพได้อย่างครอบคลุมทั้งภายในและภายนอกอาคาร สามารถซูมเพื่อให้เห็นรายละเอียดต่างๆ เช่น เพดาน หรือชั้นสอง ถ่ายจากด้านนอกไกลๆ ได้ดี ผมเคยสะสมกล้อง แต่ไม่ได้สะสมแล้ว เพราะตอนจากญี่ปุ่นมา ก็ทิ้งกล้องไว้ที่นู่นเลย ตอนนี้ก็ใช้แค่ตัวเดียว ไมเคิล: ตอบยากมาก เอาเป็นกล้องที่ใช้บ่อยช่วงนี้ดีกว่า Sony A7C กล้องฟูลเฟรมขนาดเล็ก เลนส์ที่ชอบใช้จะเป็นเลนส์ระยะ 50 ที่ชอบเพราะกล้องตัวเล็กดูเฟรนด์ลี่กว่า เข้าหาผู้คนได้ง่ายกว่า แล้วก็น้ำหนักเบา กล้องดิจิตอลไว้ใช้งาน กล้องฟิล์มไว้สะสม ซึ่งจริงๆ ผมก็อยากเลิกเป็นนักสะสมนะ มันดูจบยาก เสียเงินเยอะมาก พยายามจะขายทิ้ง และเก็บไว้เฉพาะตัวที่ชอบจริงๆ tonari: ช่างภาพคนโปรดล่ะ ไมเคิล: ผมชอบ Ansel Adams เพราะการถ่ายภาพสมัยก่อนมันลำบาก อุปกรณ์ไม่ได้เอื้อต่อการถ่ายเหมือนในสมัยนี้ สมัยก่อนกล้องตัวเบ้อเริ่มเขาต้องแบกไปถ่ายตามสถานที่ธรรมชาติ แล้วถ่ายด้วยกล้องฟิล์มก็ไม่รู้ด้วยว่าภาพจะออกมาสวยรึเปล่า ต้องมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่อยากจะถ่ายภาพจริงๆ และเวลาผมดูภาพของเขาก็รู้สึกเหมือนมีพลังอยู่ข้างใน ฮิโระ: ช่างภาพที่ชอบคือ Iwan Baan ครับ เป็นช่างภาพสถาปัตยกรรม เขาสร้างทิศทางใหม่ของการถ่ายภาพสถาปัตยกรรมที่แต่เดิมมักจะเป็นการถ่ายอาคารอย่างเดียว แต่เขามักจะถ่ายภาพผู้คนร่วมกับอาคารด้วย ทำให้พื้นที่ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น แสดงให้เห็นถึงบรรยากาศและกิจกรรม เพื่อสื่อสารกับผู้คนถึงวิธีการใช้พื้นที่นั้นๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมประทับใจ และอยากถ่ายแบบนั้นบ้าง tonari: ช่วยเล่าเหตุการณ์ที่ประทับใจในการถ่ายภาพให้ฟังหน่อย ไมเคิล: การถ่ายภาพทำให้รู้จักและเข้าใจคนมากขึ้น เหมือนอุปกรณ์เปิดบทสนทนา ทำให้มีเรื่องคุยกันมากขึ้น อย่างตอนที่ไปถ่ายงานนี้ ไปเจอบ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านสีชมพูสดใส สักพักเจ้าของบ้านเดินออกมาถามว่ามาทำอะไร มาถ่ายบ้านเขาทำไม ผมเลยคุยกับเขาว่าบ้านสีสวยมาก ทำไมถึงทาสีนี้ เขาตอบว่าทาสีนี้แล้วรู้สึกสดชื่น อยากให้คนที่ผ่านมาเห็นรู้สึกสดชื่นเหมือนกัน ทำให้เราเข้าใจมุมมองของเขา ซึ่งถ้าแค่เดินผ่านก็คงไม่เข้าใจ ฮิโระ: […]

tonari workshop

Workshop How to Furoshiki โดยวิทยากรชาวญี่ปุ่น

จบไปแล้วกับเวิร์คชอปครั้งแรกเรา ทีมงาน tonari ขอขอบคุณวิทยากรและนักเรียนทุกท่านที่เข้าร่วมเวิร์คชอป “How to Furoshiki” สนุกกับการใช้ผ้าห่อของ โดยวิทยากรชาวญี่ปุ่น คุณซาโนะ เคอิจิ จัดที่ร้าน Happening Library เมื่อวันเสาร์ที่ 27 มีนาคมที่ผ่านมา นักเรียนทุกคนน่ารักมากค่ะ เราเรียนกันในบรรยากาศที่เป็นกันเอง หลายๆ ท่านเก่งกันมากๆ ใครทำเป็นก็สอนเพื่อนๆ ต่อ นอกจากได้ความรู้และความสนุกสนานแล้ว ยังได้มิตรภาพกลับไปด้วย ไว้พบกันอีกกับเวิร์คชอปต่อๆ ไปนะคะ